ഒരു മാളത്തില്‍ കൈയ്യിട്ട്‌ "ഞണ്ടൊന്നുമില്ലല്ലോടാ.. ഒരു പാമ്പെങ്കിലും കൊത്തി മുറിവേല്‍പിക്കുമെന്ന്‌ പ്രതീക്ഷിച്ചു.ദേ.. നിന്റെ കാലിലൊരു ഞണ്ടിറുക്കിയതിന്റെ ചോര ഒലിക്കുന്നു. വേദനപോലും നീ അറിഞ്ഞില്ലെന്നോ.. .." പാറയില്‍ തലയിട്ടടിക്കുന്ന കടല്‍ വെള്ളത്തിന്റെ ഉപ്പായിരിക്കണം വേദന മരവിച്ച്‌ നിര്‍ത്തിയത്‌."കുഞ്ഞു മത്സ്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ നിന്റെ ജീവരക്തത്തെ അത്രക്കങ്ങ്‌ ഇഷടപ്പെടുമോടാ".. നീയൊരു സ്പിരിറ്റ്‌ ബാരലല്ലേ........ നതാലിയ പെട്രോസ്കി നിര്‍ത്താതെ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടേയിരിന്നു.
കടല്‍ക്കരയില്‍ ചൂണ്ടയിടുകായിരുന്നു നതാലിയ പെട്രോസ്കിയുമൊത്ത്‌.
നിറമുള്ള റഷ്യന്‍ സുന്ദരി. കണ്ണുകളില്‍ ഇന്ദ്രനീല തിളക്കമുള്ളവള്‍. രാശിചക്രങ്ങളും രാഹുവും കേതും പിന്നെ ശനിവലയത്തെ ഉള്ളില്‍ കൊണ്ട് നടക്കുന്നവള്‍.
നക്ഷത്രങ്ങളെ കളിക്കൂട്ടുകാരാക്കിയവള്‍. ഇപ്പോഴും അവളെനിക്കൊരു അത്ഭുതമാണ്. സൗരയൂഥത്തിലെ തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത ഏതോ ഒരു നക്ഷത്രം പോലെ !!
പായലുണങ്ങിയ പാലത്തിന്റെ പടികളില്‍ ഇടയ്ക്കൊക്കെ മത്സ്യകന്യക രാത്രികാലങ്ങളില്‍ വന്നിരിക്കാറുണ്ടെന്നും, ഒരു പക്ഷെ രാജകുമാരനെ കാത്ത്‌ കാത്ത്‌ കാണാതെ തിരിച്ച്‌ പോകാറുണ്ടെന്നും. ഒരു നുണക്കഥയായ്‌ നതാലിയയോട്‌ പറയുമ്പോള്‍ അവളില്‍ ഒരു കൗതുകം ജനിപ്പിക്കണമെന്നേ വിചാരിക്കാറുള്ളൂ.
കഥകളുടെ ഒരു നഗരമാണിതെന്നും. മാന്ത്രിക കോട്ടകളും, മാന്ത്രിക ബന്ധനത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട യക്ഷികളുടേയും ഗന്ധര്‍വ്വന്‍ മാരുടേയും കഥകള്‍ പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും ചാര്‍ത്തി ആഘോഷമാക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാമൊന്നും അവള്‍ വിശ്വസിക്കില്ലെന്ന്‌ എനിക്ക് തന്നെ അറിയാം. അപ്പോഴും അവള്‍ പറയും
" എന്നിട്ട്‌ എന്നിട്ട്‌?"
കടല്‍വെള്ളം കണ്ണില്‍ ചീറ്റിത്തെറിപ്പിച്ച പുതുവത്സര ദിനത്തിലെ ഒരു നിലവിളിയായാണ്‌ നതാലിയ പെട്രോത്സകി എന്നോടൊപ്പം കൂടിയത്‌. ആഘോഷത്തിമര്‍പ്പിലെ സംസ്കാരം മറക്കുന്ന ഇന്ത്യന്‍ യുവത്വം. വിദേശികളെ കാണുമ്പോള്‍ ആര്‍ത്തികാട്ടുന്ന കണ്ണുകള്‍. ഒരു കൂട്ടത്തിന്റെ ആക്രമണം. ചെറുത്തു നില്‍ക്കാന്‍ വഴികളില്ലാതെ അവള്‍ കുതറി. ഒരു ഉള്‍പ്രേരണയാലാണ്‍ ഞാനവിടെ എത്തിയത്‌. ടെറാക്കോട്ട ശില്‍പങ്ങളില്‍ പുതിയ ഭാവപ്പകര്‍ച്ച നല്‍കാന്‍ പരീക്ഷണങ്ങളില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോഴാണ്‍ "ഇന്ത്യാഗേറ്റു" വരെ നടന്ന്‌ വരാം എന്ന ചിന്ത ഓളം കുത്തിയത്‌. അതൊരു രക്ഷകന്റെ കുപ്പായം തുന്നിത്തരുമെന്ന്‌ ഒരിക്കലും കരുതിയുമില്ല. മാധ്യമങ്ങളില്‍ പുതുവത്സാരാഘോഷങ്ങളിലെ നായകനായതും നതാലിയ പഴയ ജന്മബന്ധത്തിലെ കണ്ണിപോലെ പറ്റിച്ചേര്‍ന്ന്‌ ജീവനില്ലാത്ത ടെറക്കോട്ട ശില്‍പങ്ങള്‍ക്ക്‌ മിഴിവേകി. അവളപ്പോഴൊരു പക്ഷിത്തൂവല്‍ പോലെയായിരുന്നു.
രവിവര്‍മ്മ ആര്ട്ട് ഗാലറിയില്‍ നിന്ന് ഹംസവും ദമയന്തിയും കണ്ടിറങ്ങിയ അന്നു മുതലാണ്‌ നതാലിയ സാരിയുടുത്തു തുടങ്ങിയത്‌.
അവള്‍ക്ക്‌ ആകര്‍ഷകമായി തോന്നിയതേ ഇല്ല. എന്നിരുന്നാലും ഒരു അവകാശം പോലെ സിന്ദൂരവും കണ്മഷിയും, ചാന്തും അണിയാനവള്‍ പഠിച്ചു. ഇടയ്ക്ക് ഹുക്ക വലിക്കുന്നത്‌ നിര്‍ത്തി മുറുക്കാനും താമ്പൂലവും ശീലമാക്കി. ക്രോഫര്‍ മാര്‍ക്കറ്റില്‍ നിന്ന് പഴയ ഒരു പിത്തളക്കോളാമ്പി സ്വന്തമാക്കിയത്‌ അങ്ങിനെയാണ്‌.
"ദേ.. നിന്നെ കാണാനിപ്പോള്‍ ഒരു ചൈനീസ്‌ ഡോളിനെ പോലെയുണ്ട്‌.. ഒരു മ്യൂസിക്‌ കൂടി വച്ചു തന്നാല്‍ ചന്തിയിളക്കി നിനക്ക്‌ ആടാം ..പാടാം.. നല്ല ചന്തമായിരിക്കും"
അപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ ഒരു ചിരിയുണ്ട്‌ കണ്ണിലേക്ക്‌ നോക്കി. അടിച്ചു കയറുന്ന തിരകള്‍ പോലെ പത നുരഞ്ഞൊരു നോട്ടം.
അവളപ്പോള്‍ നോക്കുന്നത്‌ കടലിലേക്കാണോ.. കരയിലേക്കാണൊ.. അതൊ വെറിപിടിപ്പിക്കുന്ന തിരകളെണ്ണൂകയാണോ. !!
കൊഞ്ചി കൊഞ്ചിയുള്ള നതാലിയയുടെ സംസാരം ചിലപ്പോഴൊക്കെ എന്റെ സിരകളെ ചൂടുപിടിപ്പിക്കാറുണ്ട്‌.
"രാജ് എന്ന് നീട്ടി വിളിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ സാമീപ്യം ..സമീപത്തെവിടെയോ ഒരു മാമ്പഴം പഴുത്ത്‌ നില്‍ക്കും പോലൊരു മണം. സുഗതമായ ഒരു കാറ്റ്‌......എന്റെ നീല നോട്ടങ്ങളില്‍ നതാലിയ അസ്വസ്ഥത പ്രകടിപ്പിക്കാറൊന്നുമില്ല. എങ്കിലും കൈത്തണ്ടയില്‍ വിരലമര്‍ത്തിക്കൊണ്ടവള്‍ പറയും
" നിന്റെ കണ്ണീലൊരു നീല തിമിംഗലം കൈകാലിട്ടടിക്കുന്നു.”
അതും പറഞ്ഞ്‌ കണ്ണിലേക്ക്‌ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിക്കും..
"ദേ.. തിമിംഗലം വാലിളക്കുന്നു."
ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് ഒരു കാലത്തിന്റെ സൗഹൃദം ഏറ്റുവാങ്ങിയവരെപ്പോലെയാണ്‌ ഞങ്ങള്‍.
വൈകുന്നേരത്തെ നടത്തത്തിനിടയില്‍ രവിവര്‍മ്മ ആര്ട്ട് ഗാലറിയുടെ പുറകില്‍ കസേരകള്‍ നീക്കിയിട്ട്‌ പലപ്പോഴും ഞങ്ങള്‍ സംസാരിക്കുന്നത്‌ ജ്യോതിഷത്തെ കുറിച്ചാണ്‌.
ആകാശത്തിലെ അനന്ത കോടി നക്ഷത്രങ്ങള്‍ അവളെ വാചാലയാക്കും.
ഓരോ നക്ഷത്രവും കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു മിന്നാമിനുങ്ങുകളാണവള്‍ക്ക്‌.
" ഇത് നോക്ക്‌ ഈ ഹംസത്തിന്റെ ഭാവി എന്തായിരുന്നെന്ന്‌ നിനക്ക്‌ പറയാമോ.."
നീളന്‍ വിരലുകളില്‍ ചായം തേക്കാത്ത നഖങ്ങള്‍ അപ്പോഴും എന്റെ കൈത്തണ്ടയില്‍ കുത്തി വേദനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടാണ് നതാലിയ ചോദിക്കാറുള്ളത്‌.
മറ്റൊരിക്കല്‍ കടല്‍ പുറ്റില്‍ നിന്ന് കിട്ടിയ നീളന്‍ ശംഖ് കയ്യിലൊളിപ്പിച്ച്‌ റൂമിലെത്തിയപ്പോള്‍ അവള്‍ അഭിമുഖമായി നിന്ന് ചോദിച്ചു.
" നിനക്ക്‌ എന്നെക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ജ്യോതിഷവും കൈനോട്ടവും പിന്നെ മുഖലക്ഷണം പറയാനും അറിയാലോ.. എല്ലാ കക്കകളും എല്ലാ ശംഖുകളും മരിച്ചു പോയവരുടെ ഓര്‍മ്മകളാണെന്ന്‌ നീ തന്നെയല്ലേ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്‌. ...
പറയൂ.... ഈ ശംഖ് ആരുടെ അടയാളങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നു. ..
നിനക്കെന്തെങ്കിലും പറയാന്‍ തോന്നുന്നുവോ.."
മണലില്‍ പൊതിഞ്ഞ വെളുത്ത വരകളുള്ള കറുത്ത ശംഖിലേക്ക്‌ നോക്കി ഈ റഷ്യന്‍ സുന്ദരിയോട്‌ ഞാനെന്താണ്‌ പറയുക.
എന്നും പറയാറുള്ളതു പോലെ ഒരു നുണക്കഥ പറയാനും തോന്നുന്നില്ല.
അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ പിടച്ചില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു പിടിച്ച്‌ ഒരു നിമിഷത്തിന് ശേഷം പറഞ്ഞു പോയി.
" നതാലിയ.. നീ അതു ഷോക്കേസില്‍ കൊണ്ട് വയ്ക്കൂ.. അതിനൊരു കഥയുണ്ടാകാം. ... എന്നും പറയാറുള്ളതു പോലെ സമയമാകുമ്പോഴേ അത് പറയാന്‍ പറ്റൂ..
എന്തേ ഇങ്ങനെ എന്ന് എനിക്ക് പോലും എന്നെ മനസ്സിലായില്ല.
ചിലപ്പോഴൊക്കെ എവിടെ നിന്നാണ് എന്റെ നാവില്‍ അറിയതെ ഇത്തരം നുണകള്‍ വരുന്നത്‌?
നോസ്ട്രര്‍ഡാമസിന്റെ ചുഴികളുണരുന്നത്‌ ചില വേലിയേറ്റങ്ങളിലാണ്‌. വരുന്ന വഴികളൊ ദിക്കുകളോ അറിയില്ല. ഒരു തലവേദന പോലെ ....പിടച്ചലില്‍ ഒരു മിന്നായം പോലെ എന്തോ ഒന്ന്...... അവയിലൊക്കെയും ചില പുതിയ വഴികലുണ്ടാവുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്‌.
നതാലിയയെ എളുപ്പത്തില്‍ പറ്റിക്കാനൊന്നും പറ്റില്ല വിദ്യാഭ്യാസവും വിവരവും ഉള്ളവളാണ്. ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തെ പറ്റി അമേരിക്കന്‍ യൂനിവേഴ്സിറ്റിയില്‍ പ്രബന്ധം അവതരിപ്പിക്കാന്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവളാണവള്‍. അതിനെപ്പറ്റി അവള്‍ പറഞ്ഞത്‌ ഇങ്ങനെയാണ്‌.
"നിനക്കുള്ളതു പോലെ ഏതോ ഒരു കാഴ്ച , എനിക്കുമുണ്ടാകണം. അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു ശക്തി. ചില തോന്നലുകളോ.. ചില ചിന്തകളൊ ..അല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ഗോര്‍ബച്ചേവ്‌ ഭരണം അകാലചരമം പ്രാപിക്കുമെന്ന്‌ എനിക്കെങ്ങിനെയാണ്‌ പ്രവചിക്കാന്‍ കഴിയുക!!!
അച്ഛനേയും അമ്മയെയും ചോദിച്ചാല്‍ അവളുടെ കണ്ണു നിറയുമെന്നാണ്‌ ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത്‌. അവള്‍ ശപിച്ചത്‌ ഗോര്‍ബച്ചേവിനെ മാത്രമായിരുന്നു. സോഷിലിസത്തിന്റെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ചൊന്നും അവള്‍ക്ക്‌ പറയുവാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇടയ്ക്ക് പിറുപിറുക്കും.
"നിങ്ങള്‍ക്കെന്തറിയാം എന്റെ നാടിനെ കുറിച്ച്‌. തിളങ്ങുന്ന ചട്ടയുള്ള പുസ്തകമല്ലല്ലോ സോഷിലിസം. തണുപ്പിലെരിയുമ്പോള്‍ ഒരു തുടം വോഡ്യ്ക്ക്‌ വേണ്ടി സ്വയം വില്‍പനച്ചരക്കാവുന്ന സോഷിലിസം. അവള്‍ വീണ്ടും കണ്ണു നിറഞ്ഞ്‌ ചിരിക്കും.
ഗോര്‍ബച്ചേവിന്റെ പതനം പ്രവചിച്ച അന്നു തന്നെയാണ് അമേരിക്കയിലേക്ക്‌ റിസര്‍ച്ചിന് പോകാന്‍ നതാലിയയ്ക്ക്‌ അവസരം കൈവന്നതും. പിന്നീടൊരിക്കലും തിരിച്ചു പോകേണ്ടി വന്നിട്ടില്ലവള്‍ക്ക്‌. തെരുവിലകപ്പെട്ടുപോയ അച്ഛനും അമ്മയും. മഞ്ഞു മലയിടിച്ചലുകളില്‍ വോഡ്ക കിട്ടാതെ അമര്‍ന്നു പോയത്‌ അവളെ ഇന്ന്‌ വേദനിപ്പിക്കുന്നതേയില്ല. അനാഥത്വത്തിന്റെ തീമഴയിലാണവള്‍ രാവുറങ്ങിയത്‌
രാശിഫലകങ്ങളിലെ അഷ്ടദിക്കുകളും അവള്‍ക്ക്‌ കാവലായി. നെഞ്ചിലപ്പോഴും കലക്കവെള്ളമാണ്‌ കുത്തിനിറഞ്ഞൊലിക്കുന്നതെന്ന്‌ അവള്‍ പറയാതെ തന്നെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. കൊളാബയിലെ വിളക്കുമരങ്ങള്‍കിടയിലൂടെ കടല്‍ക്കാറ്റിന്റെ ഉപ്പും പേറി നടക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ ശാന്തയായിരിന്നു.
ജനന മരണങ്ങളില്‍ സംഭവിക്കുന്ന ഗ്രഹങ്ങളുടെ സ്ഥാനമാനങ്ങളിലെ വ്യത്യാസം അവളുടെ തലയിലപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതേയില്ല. ഭൂമിയിലെ അച്ചുതണ്ടിന്റെ മാറ്റങ്ങളും ഒമ്പതില്‍ നിന്ന് പതിനൊന്നിലെത്തി നില്‍ക്കുന്ന ഗ്രഹ സംക്രമണ രാശിയും അവളെ ഉലക്കാന്‍ പോന്നതായിരുന്നില്ല..
ഇന്നലേയും അമേരിക്കയില്‍ പുതിയ ഗ്രഹത്തെ കണ്ടുപിടിച്ചെന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍ നതാലിയയുടെ മുഖം കറുക്കും. അവളുടേ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളെല്ലാം തെറ്റുന്നതു കൊണ്ടാവാം എന്ന് ഞാന്‍ സ്വയം സമാധാനിക്കുമ്പോഴും അതൊന്നുമായിരുന്നില്ലെന്ന്‌ അവള്‍ തന്നെ പറയുമായിരുന്നു.
അവളുടെ അറിവുകളില്‍ കൂടുതലൊന്നും തനിക്ക്‌ പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. അല്ലെങ്കിലും ഇതൊക്കെ ശാസ്ത്രീയ മായി പഠിച്ച നതാലിയയെ ഇതിലും കൂടുതല്‍ ഞാനെന്താണ്‌ പഠിപ്പിക്കുക.
തനിക്കിത്‌ വെറുമൊരു ഹോബി മാത്രമാണ്‌. മനസ്സിന്റെ വ്യതിയാനങ്ങള്‍ നക്ഷത്ര ദിശനോക്കി കണ്ടു പിടിക്കുക. അറിയാവുന്ന ചിന്തകളൊക്കെ അയാള്‍ അവള്‍ക്ക്‌ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.
അങ്ങിനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം ഉറക്കമുണര്‍ന്ന്‌ നോക്കിയപ്പോള്‍ നതാലിയയെ മുറിയിലെങ്ങും കണ്ടില്ല. കടല്‍ക്കരയിലൂടെ അവളെ അന്വേഷിച്ച്‌ ഏറെ ദൂരം നടന്നു. സണ്‍ബാത്ത്‌ ചെയ്യുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലും കടലില്‍ കുളിക്കുന്നവര്‍ക്കിടയിലും അവളെ തിരഞ്ഞു. ഇനിയിപ്പോള്‍ കടല്‍ വെള്ളത്തിലൊ തുറമുഖത്തേക്കോ മറ്റോ പോയിരിക്കുമോ ആകാശങ്ങളിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കണക്കെടുപ്പില്‍ മുങ്ങങ്കുഴിയിടാനും ഞണ്ടുകള്‍ തീര്‍ത്ത പുറ്റുകളില്‍ കയ്യിട്ട്‌ ഞണ്ടു പിടിക്കാനും അവള്‍ ആഴങ്ങളിലേക്ക്‌ പോയിരിക്കുമോ..അതൊക്കെയും അവളുടെ ഇഷ്ടങ്ങളുടെ പട്ടികയായിരുന്നു. കടല്‍ക്കരയില്‍ നിന്ന് എന്നും കപ്പലണ്ടി തരുന്ന രാജ്സഥാനിയായ ബന്‍മാലിയോട്‌ തിരക്കി.
ബോട്ടു കടവിലെ മലയാളിയായ കണ്ണനോടും. തിരക്കി. എവിടേപ്പോയെന്ന്‌ ആര്‍ക്കും അറിയില്ല. എന്തായാലും ഈ തീരത്തെ എതെങ്കിലും കരയില്‍ ഞണ്ടു മാളങ്ങളില്‍ കാണുമവള്‍ എന്ന് മനസ്സ്‌ മന്ത്രിച്ചു.
ഒരു ഓര്‍മ്മ പോലെ അവള്‍ ആദ്യം താമസിച്ചിരുന്ന കെട്ടിടത്തിലെക്ക്‌ പോകാം എന്ന് തീരുമാനിച്ച്‌ എതിരെ വരുന്ന ടാക്സിക്ക്‌ കൈനീട്ടി.
ഒരു വയലിന്റെ ഓരത്ത്‌ ഒറ്റപ്പെട്ട്‌ കിടക്കുന്ന ഒരു പഴയ പൊട്ടിപ്പോളിഞ്ഞ വീടാണ്‌ നതാലിയ വാടകയ്ക്ക്‌ എടുത്തിരിന്നത്‌. അവിടെ നിന്ന് നോക്കിയാല്‍ നാടന്‍ പ്രകൃതിയുടെ പച്ചപ്പ്‌ കാണാം. അങ്ങിങ്ങായ്‌ തെളിയുന്ന കൊച്ചു വീടുകളിലെ സന്ധ്യാദീപങ്ങള്‍ കാണാം വണ്ടിയില്‍ നിന്നിറങ്ങി ഒരു കയറ്റം കയറി കുടിലിനു മുമ്പിലെത്തിയപ്പോള്‍...
"രാജ്.. ഞാനിവിടെ ഉണ്ട്.”
അതൊരു നാട്ട്‌ ജ്യോത്സ്യന്‍റെ കുടിലായിരുന്നു. അവിടത്തുകാരുടെ കല്യാണങ്ങള്‍ക്കും മറ്റും ജാതകം ഒത്തു നോക്കുന്നത്‌ ഇവിടെ വച്ചാണ്‌. അധികം ജ്യോതിഷികളൊന്നും ഈ നാട്ടില്‍ ഉള്ളതായി അറിയില്ല. ഞാനിവിടെ വരുന്നത്‌ തന്നെ നതാലിയയുടെ സന്ദര്‍ശനത്തിന് ശേഷം മാത്രമാണ്‌.
കുടിലിന്‍ മുമ്പില്‍ ഗണപതിയുടെ ഫോട്ടോയ്ക്ക്‌ താഴെയായ്‌ വരാന്തയില്‍ ചോക്കുകൊണ്ട്‌ വരച്ച്‌ തയ്യാറാക്കിയ എട്ടു കള്ളികളില്‍ ഒരു ഭാഗത്തായി വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖ് പിറന്നപടിയിരിക്കുന്നു. !!!
ചുവന്ന പൂക്കള്‍, പഴങ്ങള്‍, തേങ്ങ, അവില്‍ ,മലര്‍ എല്ലാം ഒരുക്കി എന്തോ പ്രശ്നം വയ്ക്കുകയണ്‌ എന്ന് ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ മനസ്സിലായി. ചോദ്യമെന്നോണം നതാലിയയെ നോക്കിയെങ്കിലും ഉള്ളില്‍ ഒരു ചിരിയാണ് തോന്നിയത്‌.
ജ്യോതിഷത്തില്‍ അപാരമായ ജ്ഞാനമുള്ള നതാലിയ വെറുമൊരു നാട്ടു ജ്യോതിഷിയുടെ അടുത്ത്‌....
ചമ്രം പടിഞ്ഞ്‌ കൈകൂപ്പി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ കടലിന്റെ ഇരമ്പം കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് താഴെ കൂട്ടി വച്ച ചുവന്ന്‌ പൂവെടുത്ത്‌ ജ്യോതിഷി അവളുടെ തലയിലേക്കെറിഞ്ഞു. രാശി ചക്രത്തില്‍ ശംഖ് കിഴക്ക്‌ പടിഞ്ഞാറായി തിരിച്ച്‌ വച്ച്‌ ജ്യോതിഷി മന്ത്രങ്ങളുടേ കെട്ടഴിച്ചു. മന്ത്രമുരുവിട്ട്‌ ഇടയ്ക്ക് ജ്യോതിഷി ചോദ്യം മെറിഞ്ഞു തന്നു.
"വന്നത്‌ റഷ്യയില്‍ നിന്നാണെന്നും അച്ഛനും അമ്മയും നഷ്ട്പ്പെട്ടെന്നും അയാള്‍ പ്രവചിച്ചു. ഇതൊക്കെയും താനും നതാലിയയോട്‌ പറഞ്ഞതതാണല്ലോന്ന്‌ വെറുതെയെങ്കിലും അയാള്‍ ഓര്‍ത്തു. പെട്ടെന്ന് ഒരു വെളിപാട്‌ പോലെ ജ്യോതിഷി പറഞ്ഞു.
"ഈ ശംഖ് ഒരു മാലയായ്‌ കോര്‍ത്തിട്ടോളൂ "
അതെന്തിനാണെന്ന്‌ ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു അയാള്‍ക്ക്‌. പക്ഷെ സങ്കോചം കൊണ്ടയാള്‍ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല.
"നാലു ദിവസത്തെ പൂജയ്ക്ക്‌ ശേഷം ഇത് കഴുത്തിലണിയാം. ഇപ്പോള്‍ പോയിക്കോളൂ.,"
കടലിലേക്ക്‌ ഉന്തിനില്‍ക്കുന്ന പാറയില്‍ നതാലിയയും ഞാനും മേഘങ്ങളെ നോക്കിയിരിക്കുകയയിരുന്നു. ഏറെ നേരത്തെ മൂകതയ്ക്ക്‌ ശേഷം അവള്‍ പറഞ്ഞു.
" ആ വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖ്. എത്ര ആകര്‍ഷണമാണല്ലേ...ഒരു ശക്തിപോലെ എന്നെ ആകര്‍ഷിക്കുന്നുണ്ടത്‌. ..
എനിക്കായ്‌ ഈ കടല്‍ തന്നതു പോലെ.... രാജ്.. നീ പറയൂ എന്താണിത്‌ ഈ ശംഖ് എന്റെ അച്ഛന്റേയും അമ്മയുടേയും ഓര്‍മ്മകള്‍ തരുന്നു....
പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു തുരുത്താണവള്‍ക്കിത്‌ എന്നെനിക്കറിയാത്തതു കൊണ്ടല്ല. സംരക്ഷണത്തിന്റെ പിടിവള്ളി. തള്ളക്കോഴിയുടെ ചിറകിനടിയില്‍ പതുങ്ങാന്‍ വെമ്പുന്ന കോഴിക്കുഞ്ഞിന്റെ വ്യഗ്രത അവളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്നിട്ടും ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
"അതൊക്കെ വെറുമൊരു അന്ധവിശ്വാസമാണ്‌. ഈ ജ്യോതിഷികളൊക്കെ ചില നാട്ടു മന്ത്രവാദികളാകാം. നാട്ടുകാരെ വശത്താകാന്‍ നാടകം മെനയുന്നവര്‍."
എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തില്‍ നിന്ന് അവള്‍ കുതറിമാറുമോന്നൊരു പേടി എന്നിലുള്ളതു കൊണ്ടായിരിക്കാം ഒരു ഈര്‍ഷ്യ നെതാലിയയോട്‌ തോന്നിയത്‌.
ഞാനൊരു വാഗ്വാദത്തിന് ഒരുങ്ങുകയാണെന്നും ജ്യോതിഷിയുടെ അടുക്കല്‍ പോയത്‌ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായില്ലെന്നും പ്രകടിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍.
മുഖം താഴ്ത്തി അവളപ്പോള്‍ എന്റെ കൈത്തണ്ടയില്‍ നഖം കൊണ്ട് അമര്‍ത്തി അമര്‍ത്തി ഒരു പിരിയന്‍ ശംഖിന്റെ ചിത്രം വരയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
"അതെ അതൊരു ആത്മബന്ധത്തിന്റെ ബാക്കിപത്രമാകാം. അതെന്തോ നിന്നോട്‌ പറയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു“.
വീണ്ടും ഒരു നോസ്ട്രഡര്‍ ഡാമസ്‌ തിരപോലെ എന്റെ മനസ്സിന്റെ പാറക്കല്ലിലടിച്ച്‌ വാക്കുകള്‍ ചിതറി.
രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോള്‍ തന്നെ അവള്‍ കരയാന്‍ ആരംഭിച്ചു.
വല്ലതും കഴിച്ചോന്ന്‌ ചോദിക്കാന്‍ ഒരുമ്പെടുമ്പോഴേക്കും അവള്‍ പറഞ്ഞു
" രാജ് പറയൂ .. ആ ശംഖ്.. ”
അവളെ ഇത്രയും പരിക്ഷീണയായി ഞാനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.
“പറയാം ”എന്ന് കടുപ്പിച്ച്‌ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളേയും കൂട്ടി പണിസ്ഥലത്തേക്ക്‌ നടന്നു.
നാളെയെങ്കിലും ടെറാക്കോട്ട ശില്‍പം മെനഞ്ഞ്‌ പണി പൂര്‍ത്തിയാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഊരുചുറ്റി നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഇടയ്ക്ക് ഒര്‍മ്മിപ്പിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും നടന്നില്ല. പകുതി പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ ചില ടെറക്കോട്ടകള്‍ ഉണങ്ങി വരണ്ട്‌ പൊട്ടി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ചിലതൊക്കെ പിണക്കം ഭാവിച്ച്‌ മുഖം വീര്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. പൊടിപിടിച്ച്‌ നാശമായിരിക്കുന്നു ടെന്റ്‌.
ഇന്നലെത്തെ രാത്രിയിലെ കടുത്ത ചൂടും ഇടയ്ക്ക് പെയ്താടിയ കാറ്റുമാകാം എല്ലാത്തിനും കാരണം. ചുണ്ടുകള്‍ പൊട്ടിയ ചില ടെറക്കോട്ടകള്‍ അവള്‍ കയ്യിലെടുത്ത്‌ വെള്ളത്തില്‍ മുക്കി നനപ്പിച്ച്‌ കുളിരാന്‍ അനുവദിച്ചു.
കളിമണ്ണിന്റെ ഗന്ധം അവള്‍ക്ക്‌ ഏറെ ഇഷ്ടമാണെന്ന്‌ ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ അവള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഒരു കഷണം ഉരുട്ടിയെടുത്ത്‌ മുഖത്ത്‌ തണുപ്പിനായ്‌ അവള്‍ ഒട്ടിച്ച്‌ വച്ചു.
അവള്‍ ക്രമേണ ശാന്തമാകാന്‍ തുടങ്ങിയെന്ന്‌ എനിക്ക് മനസ്സിലായി.
കാരാറുകാരന് എത്രയും പെട്ടെന്ന് ശില്‍പങ്ങളുടെ പണി തീര്‍ത്ത്‌ കൊടുക്കണം. അവള്‍ കൂടെ ഉണ്ടെന്ന്‌ പോലും മറന്നു. ഉളിയും കോലും പിന്നെ പണിയായുധങ്ങളൊക്കെ നിര്‍ത്താതെ ആടിയും പാടിയും വിയര്‍പ്പൊഴുക്കി.
ആ വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖിലൂടെ അവള്‍ അവളുടെ ആത്മാന്വോഷണത്തിലാണെന്ന്‌ എനിക്ക് അറിയാം. അതിനുള്ളിലായിരിക്കുമൊ അവളുടേ അച്ഛനും അമ്മയും മകളെ തിരഞ്ഞ്‌ നടക്കുന്നത്‌ തണുപ്പിന്റെ വേലിയിറക്കങ്ങളിലെപ്പോഴോ.....
മഞ്ഞു പാളികള്‍ കടലായി രൂപാന്തരം സംഭവിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു ശംഖായ്‌ മകളെത്തേടി അലയുകയാണൊ അവരിപ്പോഴും...!! തലയ്ക്ക്‌ വീണ്ടും ചൂടുപിടിച്ച്‌ തുടങ്ങി.
ശംഖുകള്‍ പൂര്‍വ്വ പിതാമഹന്മാരാണെന്ന്‌ ഉണ്ണി നീലി മുത്തശ്ശിയാണ് പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നത്‌. എണ്ണം പറഞ്ഞ നാല് മിഴിവാര്‍ന്ന ടെറാക്കോട്ടകള്‍ പണി പൂര്‍ത്തിയാക്കി വച്ചെങ്കിലും സ്ത്രീ മുഖമുള്ളതിന് മിനുക്ക്‌ പണികള്‍ ഏറെ വേണ്ടിവന്നു.
ഇ-റോസ്‌ തീയറ്ററില്‍ സിനിമ കണ്ടിരിക്കുന്ന ഇടവേളയിലാണ് അവള്‍ ഇടതു കൈകോര്‍ത്ത്‌ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്‌.
"രാജ്.. ആ ശംഖ്.. എന്നോട്‌ ഇന്നലെകളിലെ കഥ പറയുന്നു. ഇടയ്ക്കൊരു താരാട്ട്‌ പോലെ ഒരു പാട്ട്‌ ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നു. ഭൂതകാലത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു സത്യം എന്നോട്‌ വെളിപ്പെടുത്തും പോലെ.. അതെന്നോട്‌ ഭാവിയും പറയുന്നു."
അവള്‍ കുസൃതിയോടെയും എന്നാല്‍ സീരിയസ്സായും എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക്‌ നോക്കി.
"ഇനി ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം കൂടെ പറയട്ടേ? ഇന്ന്‌ നീ ഉണ്ടാക്കിയ ആ ടെറക്കോട്ടയ്ക്ക്‌ എന്റെ മുഖമായിരിക്കും.. അതിന്റെ കഴുത്തിലൊരു കറുത്ത ശംഖും അതിലൊരു വെളുത്ത വരയുമുണ്ടാകും”
അയാള്‍ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന്‌ വരുത്തി. എങ്കിലും ഓര്‍മ്മകളുടെ ചിത്രക്കൂടത്തില്‍ അയാളോര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു ടെറക്കോട്ടയില്‍ പണിതത്‌ നതാലിയയുടെ മുഖമായിരുന്നൊ? കാതില്‍ നിറയെ ജ്യോതിഷിയുടെ മന്ത്രങ്ങളും നതാലിയയുടേ ശബ്ദവും പിന്നെ ആ ശംഖും മാത്രം.
രാവിലെ തന്നെ ജ്യോതിഷിയെ കാണണം പൂജിക്കാന്‍ കൊടുത്ത ശംഖ് തിരികെ വാങ്ങണം. ജനന മരണങ്ങളുടെ വൃത്തത്തില്‍ അകപ്പെട്ടു പോയ ഏതോ ഒരു ആത്മാവിനെ രക്ഷിക്കണം.
" നതാലിയ നീ അത് കഴിത്തിലിടുകയൊന്നും വേണ്ട വെറുതെ ഷോക്കേസിലങ്ങാനും വച്ചാല്‍ മതി..
"വേണ്ട അത് ഇന്ന്‌ തന്നെ എനിക്ക് കഴുത്തിലണിയണം.
പെട്ടെന്ന് കടലിലെക്ക് തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ സമീപത്തേക്ക്‌ എന്തോ ഒരു മൂളീച്ച പോലെ വന്ന് പൊട്ടിച്ചിതറിയതു പോലെ തോന്നി.
ഒരു മഞ്ഞു കണമായിരുന്നോ... അല്ല.. അതിന്റെ പുറം തോടില്‍ പൊട്ടു പോലൊരു ഒരു വരയുണ്ടായിരുന്നു. വെളുത്ത തെളിവുള്ള ഒരു വര!!!
കറുത്ത ശംഖായിരുന്നു അത്.
ചിതറിയ വെള്ളത്തുള്ളീകള്‍ക്കൊപ്പം ഒരു നിമിഷം മറഞ്ഞില്ലതായി. ഇരുട്ടിലൂടെ നതാലിയ ഓടാന്‍ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്ക് പാറക്കല്ലുകളില്‍ തട്ടി അവള്‍ വീണുരുണ്ടു. ഒരു കൊടുങ്കാറ്റു പോലെ അവള്‍ കുടിലിനു മുമ്പില്‍ നിന്നു
എന്റെ ശംഖ് ? "
നതാലിയ സങ്കടവും ജിജ്ഞാസയും കലര്‍ന്ന്‌ കിതപ്പോടെ ചോദിച്ചു. "ക്ഷമിക്കണം ജ്യോതിഷി പ്രയാസപ്പെട്ടു തുടര്‍ന്നു. വൈകുന്നേരം അവസാനത്തെ പൂജയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ണടച്ച്‌ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍.. ഒരു പക്ഷി ആ ശംഖെടുത്ത്‌ പറന്നു പോയി. എത്ര ഓടിയിട്ടും എനിക്കത്‌ കിട്ടിയില്ല..
അയാള്‍ കരച്ചിലിന്‍റെ വക്കിലായിരുന്നു. ബാക്കി കേള്‍ക്കാനാവാതെ ശരീരമാകെ ചുവപ്പ്‌ രക്തം വാര്‍ന്നിറങ്ങും പോലെ നതാലിയക്ക്‌ തോന്നി. കഴുത്തില്‍ ഇറുകി കിടക്കുന്ന മാലയുടെ അറ്റം പൊട്ടിയടരുന്നു.
ഓര്‍മ്മകളുടെ അടിയൊഴുക്കില്‍.. നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കരിക്കട്ടപോലെ കറുത്ത്‌ കറുത്ത്‌ വന്നു. മുന്നില്‍ ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്ന്‌ അവള്‍ എട്ടുകള്ളികള്‍ വരച്ച്‌ ഏതോ സൂക്തങ്ങള്‍ ചൊല്ലാനാരംഭിച്ചു.
രാശി ചക്രങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ പ്രജ്ഞയുടെ ചിറകടി പോലെ അവളുടേ കണ്ണൂകളിലൊരു തിളക്കം മിന്നിത്തുടങ്ങി. പിന്നെയവള്‍ അവിടെ ഇരുന്നില്ല.
പണി തീര്‍ത്ത്‌ വച്ച ടെന്റിനരികിലേക്ക്‌ ഒരു ഭ്രാന്തിയേ പോലെ അവള്‍ ഓടി. ടെറാക്കോട്ട ശില്‍പത്തിന്റെ കഴുത്തിലപ്പോള്‍ തിളങ്ങുന്ന വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖ് അവളെയും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കടല്‍ക്കരയില്‍ ചൂണ്ടയിടുകായിരുന്നു നതാലിയ പെട്രോസ്കിയുമൊത്ത്‌.
നിറമുള്ള റഷ്യന്‍ സുന്ദരി. കണ്ണുകളില്‍ ഇന്ദ്രനീല തിളക്കമുള്ളവള്‍. രാശിചക്രങ്ങളും രാഹുവും കേതും പിന്നെ ശനിവലയത്തെ ഉള്ളില്‍ കൊണ്ട് നടക്കുന്നവള്‍.
നക്ഷത്രങ്ങളെ കളിക്കൂട്ടുകാരാക്കിയവള്‍. ഇപ്പോഴും അവളെനിക്കൊരു അത്ഭുതമാണ്. സൗരയൂഥത്തിലെ തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത ഏതോ ഒരു നക്ഷത്രം പോലെ !!
പായലുണങ്ങിയ പാലത്തിന്റെ പടികളില്‍ ഇടയ്ക്കൊക്കെ മത്സ്യകന്യക രാത്രികാലങ്ങളില്‍ വന്നിരിക്കാറുണ്ടെന്നും, ഒരു പക്ഷെ രാജകുമാരനെ കാത്ത്‌ കാത്ത്‌ കാണാതെ തിരിച്ച്‌ പോകാറുണ്ടെന്നും. ഒരു നുണക്കഥയായ്‌ നതാലിയയോട്‌ പറയുമ്പോള്‍ അവളില്‍ ഒരു കൗതുകം ജനിപ്പിക്കണമെന്നേ വിചാരിക്കാറുള്ളൂ.
കഥകളുടെ ഒരു നഗരമാണിതെന്നും. മാന്ത്രിക കോട്ടകളും, മാന്ത്രിക ബന്ധനത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട യക്ഷികളുടേയും ഗന്ധര്‍വ്വന്‍ മാരുടേയും കഥകള്‍ പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും ചാര്‍ത്തി ആഘോഷമാക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാമൊന്നും അവള്‍ വിശ്വസിക്കില്ലെന്ന്‌ എനിക്ക് തന്നെ അറിയാം. അപ്പോഴും അവള്‍ പറയും
" എന്നിട്ട്‌ എന്നിട്ട്‌?"
കടല്‍വെള്ളം കണ്ണില്‍ ചീറ്റിത്തെറിപ്പിച്ച പുതുവത്സര ദിനത്തിലെ ഒരു നിലവിളിയായാണ്‌ നതാലിയ പെട്രോത്സകി എന്നോടൊപ്പം കൂടിയത്‌. ആഘോഷത്തിമര്‍പ്പിലെ സംസ്കാരം മറക്കുന്ന ഇന്ത്യന്‍ യുവത്വം. വിദേശികളെ കാണുമ്പോള്‍ ആര്‍ത്തികാട്ടുന്ന കണ്ണുകള്‍. ഒരു കൂട്ടത്തിന്റെ ആക്രമണം. ചെറുത്തു നില്‍ക്കാന്‍ വഴികളില്ലാതെ അവള്‍ കുതറി. ഒരു ഉള്‍പ്രേരണയാലാണ്‍ ഞാനവിടെ എത്തിയത്‌. ടെറാക്കോട്ട ശില്‍പങ്ങളില്‍ പുതിയ ഭാവപ്പകര്‍ച്ച നല്‍കാന്‍ പരീക്ഷണങ്ങളില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോഴാണ്‍ "ഇന്ത്യാഗേറ്റു" വരെ നടന്ന്‌ വരാം എന്ന ചിന്ത ഓളം കുത്തിയത്‌. അതൊരു രക്ഷകന്റെ കുപ്പായം തുന്നിത്തരുമെന്ന്‌ ഒരിക്കലും കരുതിയുമില്ല. മാധ്യമങ്ങളില്‍ പുതുവത്സാരാഘോഷങ്ങളിലെ നായകനായതും നതാലിയ പഴയ ജന്മബന്ധത്തിലെ കണ്ണിപോലെ പറ്റിച്ചേര്‍ന്ന്‌ ജീവനില്ലാത്ത ടെറക്കോട്ട ശില്‍പങ്ങള്‍ക്ക്‌ മിഴിവേകി. അവളപ്പോഴൊരു പക്ഷിത്തൂവല്‍ പോലെയായിരുന്നു.
രവിവര്‍മ്മ ആര്ട്ട് ഗാലറിയില്‍ നിന്ന് ഹംസവും ദമയന്തിയും കണ്ടിറങ്ങിയ അന്നു മുതലാണ്‌ നതാലിയ സാരിയുടുത്തു തുടങ്ങിയത്‌.
അവള്‍ക്ക്‌ ആകര്‍ഷകമായി തോന്നിയതേ ഇല്ല. എന്നിരുന്നാലും ഒരു അവകാശം പോലെ സിന്ദൂരവും കണ്മഷിയും, ചാന്തും അണിയാനവള്‍ പഠിച്ചു. ഇടയ്ക്ക് ഹുക്ക വലിക്കുന്നത്‌ നിര്‍ത്തി മുറുക്കാനും താമ്പൂലവും ശീലമാക്കി. ക്രോഫര്‍ മാര്‍ക്കറ്റില്‍ നിന്ന് പഴയ ഒരു പിത്തളക്കോളാമ്പി സ്വന്തമാക്കിയത്‌ അങ്ങിനെയാണ്‌.
"ദേ.. നിന്നെ കാണാനിപ്പോള്‍ ഒരു ചൈനീസ്‌ ഡോളിനെ പോലെയുണ്ട്‌.. ഒരു മ്യൂസിക്‌ കൂടി വച്ചു തന്നാല്‍ ചന്തിയിളക്കി നിനക്ക്‌ ആടാം ..പാടാം.. നല്ല ചന്തമായിരിക്കും"
അപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ ഒരു ചിരിയുണ്ട്‌ കണ്ണിലേക്ക്‌ നോക്കി. അടിച്ചു കയറുന്ന തിരകള്‍ പോലെ പത നുരഞ്ഞൊരു നോട്ടം.
അവളപ്പോള്‍ നോക്കുന്നത്‌ കടലിലേക്കാണോ.. കരയിലേക്കാണൊ.. അതൊ വെറിപിടിപ്പിക്കുന്ന തിരകളെണ്ണൂകയാണോ. !!
കൊഞ്ചി കൊഞ്ചിയുള്ള നതാലിയയുടെ സംസാരം ചിലപ്പോഴൊക്കെ എന്റെ സിരകളെ ചൂടുപിടിപ്പിക്കാറുണ്ട്‌.
"രാജ് എന്ന് നീട്ടി വിളിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ സാമീപ്യം ..സമീപത്തെവിടെയോ ഒരു മാമ്പഴം പഴുത്ത്‌ നില്‍ക്കും പോലൊരു മണം. സുഗതമായ ഒരു കാറ്റ്‌......എന്റെ നീല നോട്ടങ്ങളില്‍ നതാലിയ അസ്വസ്ഥത പ്രകടിപ്പിക്കാറൊന്നുമില്ല. എങ്കിലും കൈത്തണ്ടയില്‍ വിരലമര്‍ത്തിക്കൊണ്ടവള്‍ പറയും
" നിന്റെ കണ്ണീലൊരു നീല തിമിംഗലം കൈകാലിട്ടടിക്കുന്നു.”
അതും പറഞ്ഞ്‌ കണ്ണിലേക്ക്‌ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിക്കും..
"ദേ.. തിമിംഗലം വാലിളക്കുന്നു."
ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് ഒരു കാലത്തിന്റെ സൗഹൃദം ഏറ്റുവാങ്ങിയവരെപ്പോലെയാണ്‌ ഞങ്ങള്‍.
വൈകുന്നേരത്തെ നടത്തത്തിനിടയില്‍ രവിവര്‍മ്മ ആര്ട്ട് ഗാലറിയുടെ പുറകില്‍ കസേരകള്‍ നീക്കിയിട്ട്‌ പലപ്പോഴും ഞങ്ങള്‍ സംസാരിക്കുന്നത്‌ ജ്യോതിഷത്തെ കുറിച്ചാണ്‌.
ആകാശത്തിലെ അനന്ത കോടി നക്ഷത്രങ്ങള്‍ അവളെ വാചാലയാക്കും.
ഓരോ നക്ഷത്രവും കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു മിന്നാമിനുങ്ങുകളാണവള്‍ക്ക്‌.
" ഇത് നോക്ക്‌ ഈ ഹംസത്തിന്റെ ഭാവി എന്തായിരുന്നെന്ന്‌ നിനക്ക്‌ പറയാമോ.."
നീളന്‍ വിരലുകളില്‍ ചായം തേക്കാത്ത നഖങ്ങള്‍ അപ്പോഴും എന്റെ കൈത്തണ്ടയില്‍ കുത്തി വേദനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടാണ് നതാലിയ ചോദിക്കാറുള്ളത്‌.
മറ്റൊരിക്കല്‍ കടല്‍ പുറ്റില്‍ നിന്ന് കിട്ടിയ നീളന്‍ ശംഖ് കയ്യിലൊളിപ്പിച്ച്‌ റൂമിലെത്തിയപ്പോള്‍ അവള്‍ അഭിമുഖമായി നിന്ന് ചോദിച്ചു.
" നിനക്ക്‌ എന്നെക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ജ്യോതിഷവും കൈനോട്ടവും പിന്നെ മുഖലക്ഷണം പറയാനും അറിയാലോ.. എല്ലാ കക്കകളും എല്ലാ ശംഖുകളും മരിച്ചു പോയവരുടെ ഓര്‍മ്മകളാണെന്ന്‌ നീ തന്നെയല്ലേ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്‌. ...
പറയൂ.... ഈ ശംഖ് ആരുടെ അടയാളങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നു. ..
നിനക്കെന്തെങ്കിലും പറയാന്‍ തോന്നുന്നുവോ.."
മണലില്‍ പൊതിഞ്ഞ വെളുത്ത വരകളുള്ള കറുത്ത ശംഖിലേക്ക്‌ നോക്കി ഈ റഷ്യന്‍ സുന്ദരിയോട്‌ ഞാനെന്താണ്‌ പറയുക.
എന്നും പറയാറുള്ളതു പോലെ ഒരു നുണക്കഥ പറയാനും തോന്നുന്നില്ല.
അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ പിടച്ചില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു പിടിച്ച്‌ ഒരു നിമിഷത്തിന് ശേഷം പറഞ്ഞു പോയി.
" നതാലിയ.. നീ അതു ഷോക്കേസില്‍ കൊണ്ട് വയ്ക്കൂ.. അതിനൊരു കഥയുണ്ടാകാം. ... എന്നും പറയാറുള്ളതു പോലെ സമയമാകുമ്പോഴേ അത് പറയാന്‍ പറ്റൂ..
എന്തേ ഇങ്ങനെ എന്ന് എനിക്ക് പോലും എന്നെ മനസ്സിലായില്ല.
ചിലപ്പോഴൊക്കെ എവിടെ നിന്നാണ് എന്റെ നാവില്‍ അറിയതെ ഇത്തരം നുണകള്‍ വരുന്നത്‌?
നോസ്ട്രര്‍ഡാമസിന്റെ ചുഴികളുണരുന്നത്‌ ചില വേലിയേറ്റങ്ങളിലാണ്‌. വരുന്ന വഴികളൊ ദിക്കുകളോ അറിയില്ല. ഒരു തലവേദന പോലെ ....പിടച്ചലില്‍ ഒരു മിന്നായം പോലെ എന്തോ ഒന്ന്...... അവയിലൊക്കെയും ചില പുതിയ വഴികലുണ്ടാവുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്‌.
നതാലിയയെ എളുപ്പത്തില്‍ പറ്റിക്കാനൊന്നും പറ്റില്ല വിദ്യാഭ്യാസവും വിവരവും ഉള്ളവളാണ്. ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തെ പറ്റി അമേരിക്കന്‍ യൂനിവേഴ്സിറ്റിയില്‍ പ്രബന്ധം അവതരിപ്പിക്കാന്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവളാണവള്‍. അതിനെപ്പറ്റി അവള്‍ പറഞ്ഞത്‌ ഇങ്ങനെയാണ്‌.
"നിനക്കുള്ളതു പോലെ ഏതോ ഒരു കാഴ്ച , എനിക്കുമുണ്ടാകണം. അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു ശക്തി. ചില തോന്നലുകളോ.. ചില ചിന്തകളൊ ..അല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ഗോര്‍ബച്ചേവ്‌ ഭരണം അകാലചരമം പ്രാപിക്കുമെന്ന്‌ എനിക്കെങ്ങിനെയാണ്‌ പ്രവചിക്കാന്‍ കഴിയുക!!!
അച്ഛനേയും അമ്മയെയും ചോദിച്ചാല്‍ അവളുടെ കണ്ണു നിറയുമെന്നാണ്‌ ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത്‌. അവള്‍ ശപിച്ചത്‌ ഗോര്‍ബച്ചേവിനെ മാത്രമായിരുന്നു. സോഷിലിസത്തിന്റെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ചൊന്നും അവള്‍ക്ക്‌ പറയുവാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇടയ്ക്ക് പിറുപിറുക്കും.
"നിങ്ങള്‍ക്കെന്തറിയാം എന്റെ നാടിനെ കുറിച്ച്‌. തിളങ്ങുന്ന ചട്ടയുള്ള പുസ്തകമല്ലല്ലോ സോഷിലിസം. തണുപ്പിലെരിയുമ്പോള്‍ ഒരു തുടം വോഡ്യ്ക്ക്‌ വേണ്ടി സ്വയം വില്‍പനച്ചരക്കാവുന്ന സോഷിലിസം. അവള്‍ വീണ്ടും കണ്ണു നിറഞ്ഞ്‌ ചിരിക്കും.
ഗോര്‍ബച്ചേവിന്റെ പതനം പ്രവചിച്ച അന്നു തന്നെയാണ് അമേരിക്കയിലേക്ക്‌ റിസര്‍ച്ചിന് പോകാന്‍ നതാലിയയ്ക്ക്‌ അവസരം കൈവന്നതും. പിന്നീടൊരിക്കലും തിരിച്ചു പോകേണ്ടി വന്നിട്ടില്ലവള്‍ക്ക്‌. തെരുവിലകപ്പെട്ടുപോയ അച്ഛനും അമ്മയും. മഞ്ഞു മലയിടിച്ചലുകളില്‍ വോഡ്ക കിട്ടാതെ അമര്‍ന്നു പോയത്‌ അവളെ ഇന്ന്‌ വേദനിപ്പിക്കുന്നതേയില്ല. അനാഥത്വത്തിന്റെ തീമഴയിലാണവള്‍ രാവുറങ്ങിയത്‌
രാശിഫലകങ്ങളിലെ അഷ്ടദിക്കുകളും അവള്‍ക്ക്‌ കാവലായി. നെഞ്ചിലപ്പോഴും കലക്കവെള്ളമാണ്‌ കുത്തിനിറഞ്ഞൊലിക്കുന്നതെന്ന്‌ അവള്‍ പറയാതെ തന്നെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. കൊളാബയിലെ വിളക്കുമരങ്ങള്‍കിടയിലൂടെ കടല്‍ക്കാറ്റിന്റെ ഉപ്പും പേറി നടക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ ശാന്തയായിരിന്നു.
ജനന മരണങ്ങളില്‍ സംഭവിക്കുന്ന ഗ്രഹങ്ങളുടെ സ്ഥാനമാനങ്ങളിലെ വ്യത്യാസം അവളുടെ തലയിലപ്പോള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതേയില്ല. ഭൂമിയിലെ അച്ചുതണ്ടിന്റെ മാറ്റങ്ങളും ഒമ്പതില്‍ നിന്ന് പതിനൊന്നിലെത്തി നില്‍ക്കുന്ന ഗ്രഹ സംക്രമണ രാശിയും അവളെ ഉലക്കാന്‍ പോന്നതായിരുന്നില്ല..
ഇന്നലേയും അമേരിക്കയില്‍ പുതിയ ഗ്രഹത്തെ കണ്ടുപിടിച്ചെന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍ നതാലിയയുടെ മുഖം കറുക്കും. അവളുടേ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളെല്ലാം തെറ്റുന്നതു കൊണ്ടാവാം എന്ന് ഞാന്‍ സ്വയം സമാധാനിക്കുമ്പോഴും അതൊന്നുമായിരുന്നില്ലെന്ന്‌ അവള്‍ തന്നെ പറയുമായിരുന്നു.
അവളുടെ അറിവുകളില്‍ കൂടുതലൊന്നും തനിക്ക്‌ പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. അല്ലെങ്കിലും ഇതൊക്കെ ശാസ്ത്രീയ മായി പഠിച്ച നതാലിയയെ ഇതിലും കൂടുതല്‍ ഞാനെന്താണ്‌ പഠിപ്പിക്കുക.
തനിക്കിത്‌ വെറുമൊരു ഹോബി മാത്രമാണ്‌. മനസ്സിന്റെ വ്യതിയാനങ്ങള്‍ നക്ഷത്ര ദിശനോക്കി കണ്ടു പിടിക്കുക. അറിയാവുന്ന ചിന്തകളൊക്കെ അയാള്‍ അവള്‍ക്ക്‌ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.
അങ്ങിനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം ഉറക്കമുണര്‍ന്ന്‌ നോക്കിയപ്പോള്‍ നതാലിയയെ മുറിയിലെങ്ങും കണ്ടില്ല. കടല്‍ക്കരയിലൂടെ അവളെ അന്വേഷിച്ച്‌ ഏറെ ദൂരം നടന്നു. സണ്‍ബാത്ത്‌ ചെയ്യുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലും കടലില്‍ കുളിക്കുന്നവര്‍ക്കിടയിലും അവളെ തിരഞ്ഞു. ഇനിയിപ്പോള്‍ കടല്‍ വെള്ളത്തിലൊ തുറമുഖത്തേക്കോ മറ്റോ പോയിരിക്കുമോ ആകാശങ്ങളിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കണക്കെടുപ്പില്‍ മുങ്ങങ്കുഴിയിടാനും ഞണ്ടുകള്‍ തീര്‍ത്ത പുറ്റുകളില്‍ കയ്യിട്ട്‌ ഞണ്ടു പിടിക്കാനും അവള്‍ ആഴങ്ങളിലേക്ക്‌ പോയിരിക്കുമോ..അതൊക്കെയും അവളുടെ ഇഷ്ടങ്ങളുടെ പട്ടികയായിരുന്നു. കടല്‍ക്കരയില്‍ നിന്ന് എന്നും കപ്പലണ്ടി തരുന്ന രാജ്സഥാനിയായ ബന്‍മാലിയോട്‌ തിരക്കി.
ബോട്ടു കടവിലെ മലയാളിയായ കണ്ണനോടും. തിരക്കി. എവിടേപ്പോയെന്ന്‌ ആര്‍ക്കും അറിയില്ല. എന്തായാലും ഈ തീരത്തെ എതെങ്കിലും കരയില്‍ ഞണ്ടു മാളങ്ങളില്‍ കാണുമവള്‍ എന്ന് മനസ്സ്‌ മന്ത്രിച്ചു.
ഒരു ഓര്‍മ്മ പോലെ അവള്‍ ആദ്യം താമസിച്ചിരുന്ന കെട്ടിടത്തിലെക്ക്‌ പോകാം എന്ന് തീരുമാനിച്ച്‌ എതിരെ വരുന്ന ടാക്സിക്ക്‌ കൈനീട്ടി.
ഒരു വയലിന്റെ ഓരത്ത്‌ ഒറ്റപ്പെട്ട്‌ കിടക്കുന്ന ഒരു പഴയ പൊട്ടിപ്പോളിഞ്ഞ വീടാണ്‌ നതാലിയ വാടകയ്ക്ക്‌ എടുത്തിരിന്നത്‌. അവിടെ നിന്ന് നോക്കിയാല്‍ നാടന്‍ പ്രകൃതിയുടെ പച്ചപ്പ്‌ കാണാം. അങ്ങിങ്ങായ്‌ തെളിയുന്ന കൊച്ചു വീടുകളിലെ സന്ധ്യാദീപങ്ങള്‍ കാണാം വണ്ടിയില്‍ നിന്നിറങ്ങി ഒരു കയറ്റം കയറി കുടിലിനു മുമ്പിലെത്തിയപ്പോള്‍...
"രാജ്.. ഞാനിവിടെ ഉണ്ട്.”
അതൊരു നാട്ട്‌ ജ്യോത്സ്യന്‍റെ കുടിലായിരുന്നു. അവിടത്തുകാരുടെ കല്യാണങ്ങള്‍ക്കും മറ്റും ജാതകം ഒത്തു നോക്കുന്നത്‌ ഇവിടെ വച്ചാണ്‌. അധികം ജ്യോതിഷികളൊന്നും ഈ നാട്ടില്‍ ഉള്ളതായി അറിയില്ല. ഞാനിവിടെ വരുന്നത്‌ തന്നെ നതാലിയയുടെ സന്ദര്‍ശനത്തിന് ശേഷം മാത്രമാണ്‌.
കുടിലിന്‍ മുമ്പില്‍ ഗണപതിയുടെ ഫോട്ടോയ്ക്ക്‌ താഴെയായ്‌ വരാന്തയില്‍ ചോക്കുകൊണ്ട്‌ വരച്ച്‌ തയ്യാറാക്കിയ എട്ടു കള്ളികളില്‍ ഒരു ഭാഗത്തായി വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖ് പിറന്നപടിയിരിക്കുന്നു. !!!
ചുവന്ന പൂക്കള്‍, പഴങ്ങള്‍, തേങ്ങ, അവില്‍ ,മലര്‍ എല്ലാം ഒരുക്കി എന്തോ പ്രശ്നം വയ്ക്കുകയണ്‌ എന്ന് ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ മനസ്സിലായി. ചോദ്യമെന്നോണം നതാലിയയെ നോക്കിയെങ്കിലും ഉള്ളില്‍ ഒരു ചിരിയാണ് തോന്നിയത്‌.
ജ്യോതിഷത്തില്‍ അപാരമായ ജ്ഞാനമുള്ള നതാലിയ വെറുമൊരു നാട്ടു ജ്യോതിഷിയുടെ അടുത്ത്‌....
ചമ്രം പടിഞ്ഞ്‌ കൈകൂപ്പി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ കടലിന്റെ ഇരമ്പം കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് താഴെ കൂട്ടി വച്ച ചുവന്ന്‌ പൂവെടുത്ത്‌ ജ്യോതിഷി അവളുടെ തലയിലേക്കെറിഞ്ഞു. രാശി ചക്രത്തില്‍ ശംഖ് കിഴക്ക്‌ പടിഞ്ഞാറായി തിരിച്ച്‌ വച്ച്‌ ജ്യോതിഷി മന്ത്രങ്ങളുടേ കെട്ടഴിച്ചു. മന്ത്രമുരുവിട്ട്‌ ഇടയ്ക്ക് ജ്യോതിഷി ചോദ്യം മെറിഞ്ഞു തന്നു.
"വന്നത്‌ റഷ്യയില്‍ നിന്നാണെന്നും അച്ഛനും അമ്മയും നഷ്ട്പ്പെട്ടെന്നും അയാള്‍ പ്രവചിച്ചു. ഇതൊക്കെയും താനും നതാലിയയോട്‌ പറഞ്ഞതതാണല്ലോന്ന്‌ വെറുതെയെങ്കിലും അയാള്‍ ഓര്‍ത്തു. പെട്ടെന്ന് ഒരു വെളിപാട്‌ പോലെ ജ്യോതിഷി പറഞ്ഞു.
"ഈ ശംഖ് ഒരു മാലയായ്‌ കോര്‍ത്തിട്ടോളൂ "
അതെന്തിനാണെന്ന്‌ ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു അയാള്‍ക്ക്‌. പക്ഷെ സങ്കോചം കൊണ്ടയാള്‍ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല.
"നാലു ദിവസത്തെ പൂജയ്ക്ക്‌ ശേഷം ഇത് കഴുത്തിലണിയാം. ഇപ്പോള്‍ പോയിക്കോളൂ.,"
കടലിലേക്ക്‌ ഉന്തിനില്‍ക്കുന്ന പാറയില്‍ നതാലിയയും ഞാനും മേഘങ്ങളെ നോക്കിയിരിക്കുകയയിരുന്നു. ഏറെ നേരത്തെ മൂകതയ്ക്ക്‌ ശേഷം അവള്‍ പറഞ്ഞു.
" ആ വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖ്. എത്ര ആകര്‍ഷണമാണല്ലേ...ഒരു ശക്തിപോലെ എന്നെ ആകര്‍ഷിക്കുന്നുണ്ടത്‌. ..
എനിക്കായ്‌ ഈ കടല്‍ തന്നതു പോലെ.... രാജ്.. നീ പറയൂ എന്താണിത്‌ ഈ ശംഖ് എന്റെ അച്ഛന്റേയും അമ്മയുടേയും ഓര്‍മ്മകള്‍ തരുന്നു....
പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു തുരുത്താണവള്‍ക്കിത്‌ എന്നെനിക്കറിയാത്തതു കൊണ്ടല്ല. സംരക്ഷണത്തിന്റെ പിടിവള്ളി. തള്ളക്കോഴിയുടെ ചിറകിനടിയില്‍ പതുങ്ങാന്‍ വെമ്പുന്ന കോഴിക്കുഞ്ഞിന്റെ വ്യഗ്രത അവളില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്നിട്ടും ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
"അതൊക്കെ വെറുമൊരു അന്ധവിശ്വാസമാണ്‌. ഈ ജ്യോതിഷികളൊക്കെ ചില നാട്ടു മന്ത്രവാദികളാകാം. നാട്ടുകാരെ വശത്താകാന്‍ നാടകം മെനയുന്നവര്‍."
എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തില്‍ നിന്ന് അവള്‍ കുതറിമാറുമോന്നൊരു പേടി എന്നിലുള്ളതു കൊണ്ടായിരിക്കാം ഒരു ഈര്‍ഷ്യ നെതാലിയയോട്‌ തോന്നിയത്‌.
ഞാനൊരു വാഗ്വാദത്തിന് ഒരുങ്ങുകയാണെന്നും ജ്യോതിഷിയുടെ അടുക്കല്‍ പോയത്‌ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായില്ലെന്നും പ്രകടിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍.
മുഖം താഴ്ത്തി അവളപ്പോള്‍ എന്റെ കൈത്തണ്ടയില്‍ നഖം കൊണ്ട് അമര്‍ത്തി അമര്‍ത്തി ഒരു പിരിയന്‍ ശംഖിന്റെ ചിത്രം വരയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
"അതെ അതൊരു ആത്മബന്ധത്തിന്റെ ബാക്കിപത്രമാകാം. അതെന്തോ നിന്നോട്‌ പറയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു“.
വീണ്ടും ഒരു നോസ്ട്രഡര്‍ ഡാമസ്‌ തിരപോലെ എന്റെ മനസ്സിന്റെ പാറക്കല്ലിലടിച്ച്‌ വാക്കുകള്‍ ചിതറി.
രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോള്‍ തന്നെ അവള്‍ കരയാന്‍ ആരംഭിച്ചു.
വല്ലതും കഴിച്ചോന്ന്‌ ചോദിക്കാന്‍ ഒരുമ്പെടുമ്പോഴേക്കും അവള്‍ പറഞ്ഞു
" രാജ് പറയൂ .. ആ ശംഖ്.. ”
അവളെ ഇത്രയും പരിക്ഷീണയായി ഞാനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.
“പറയാം ”എന്ന് കടുപ്പിച്ച്‌ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളേയും കൂട്ടി പണിസ്ഥലത്തേക്ക്‌ നടന്നു.
നാളെയെങ്കിലും ടെറാക്കോട്ട ശില്‍പം മെനഞ്ഞ്‌ പണി പൂര്‍ത്തിയാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഊരുചുറ്റി നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഇടയ്ക്ക് ഒര്‍മ്മിപ്പിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും നടന്നില്ല. പകുതി പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ ചില ടെറക്കോട്ടകള്‍ ഉണങ്ങി വരണ്ട്‌ പൊട്ടി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ചിലതൊക്കെ പിണക്കം ഭാവിച്ച്‌ മുഖം വീര്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. പൊടിപിടിച്ച്‌ നാശമായിരിക്കുന്നു ടെന്റ്‌.
ഇന്നലെത്തെ രാത്രിയിലെ കടുത്ത ചൂടും ഇടയ്ക്ക് പെയ്താടിയ കാറ്റുമാകാം എല്ലാത്തിനും കാരണം. ചുണ്ടുകള്‍ പൊട്ടിയ ചില ടെറക്കോട്ടകള്‍ അവള്‍ കയ്യിലെടുത്ത്‌ വെള്ളത്തില്‍ മുക്കി നനപ്പിച്ച്‌ കുളിരാന്‍ അനുവദിച്ചു.
കളിമണ്ണിന്റെ ഗന്ധം അവള്‍ക്ക്‌ ഏറെ ഇഷ്ടമാണെന്ന്‌ ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ അവള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഒരു കഷണം ഉരുട്ടിയെടുത്ത്‌ മുഖത്ത്‌ തണുപ്പിനായ്‌ അവള്‍ ഒട്ടിച്ച്‌ വച്ചു.
അവള്‍ ക്രമേണ ശാന്തമാകാന്‍ തുടങ്ങിയെന്ന്‌ എനിക്ക് മനസ്സിലായി.
കാരാറുകാരന് എത്രയും പെട്ടെന്ന് ശില്‍പങ്ങളുടെ പണി തീര്‍ത്ത്‌ കൊടുക്കണം. അവള്‍ കൂടെ ഉണ്ടെന്ന്‌ പോലും മറന്നു. ഉളിയും കോലും പിന്നെ പണിയായുധങ്ങളൊക്കെ നിര്‍ത്താതെ ആടിയും പാടിയും വിയര്‍പ്പൊഴുക്കി.
ആ വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖിലൂടെ അവള്‍ അവളുടെ ആത്മാന്വോഷണത്തിലാണെന്ന്‌ എനിക്ക് അറിയാം. അതിനുള്ളിലായിരിക്കുമൊ അവളുടേ അച്ഛനും അമ്മയും മകളെ തിരഞ്ഞ്‌ നടക്കുന്നത്‌ തണുപ്പിന്റെ വേലിയിറക്കങ്ങളിലെപ്പോഴോ.....
മഞ്ഞു പാളികള്‍ കടലായി രൂപാന്തരം സംഭവിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു ശംഖായ്‌ മകളെത്തേടി അലയുകയാണൊ അവരിപ്പോഴും...!! തലയ്ക്ക്‌ വീണ്ടും ചൂടുപിടിച്ച്‌ തുടങ്ങി.
ശംഖുകള്‍ പൂര്‍വ്വ പിതാമഹന്മാരാണെന്ന്‌ ഉണ്ണി നീലി മുത്തശ്ശിയാണ് പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നത്‌. എണ്ണം പറഞ്ഞ നാല് മിഴിവാര്‍ന്ന ടെറാക്കോട്ടകള്‍ പണി പൂര്‍ത്തിയാക്കി വച്ചെങ്കിലും സ്ത്രീ മുഖമുള്ളതിന് മിനുക്ക്‌ പണികള്‍ ഏറെ വേണ്ടിവന്നു.
ഇ-റോസ്‌ തീയറ്ററില്‍ സിനിമ കണ്ടിരിക്കുന്ന ഇടവേളയിലാണ് അവള്‍ ഇടതു കൈകോര്‍ത്ത്‌ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്‌.
"രാജ്.. ആ ശംഖ്.. എന്നോട്‌ ഇന്നലെകളിലെ കഥ പറയുന്നു. ഇടയ്ക്കൊരു താരാട്ട്‌ പോലെ ഒരു പാട്ട്‌ ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നു. ഭൂതകാലത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു സത്യം എന്നോട്‌ വെളിപ്പെടുത്തും പോലെ.. അതെന്നോട്‌ ഭാവിയും പറയുന്നു."
അവള്‍ കുസൃതിയോടെയും എന്നാല്‍ സീരിയസ്സായും എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക്‌ നോക്കി.
"ഇനി ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം കൂടെ പറയട്ടേ? ഇന്ന്‌ നീ ഉണ്ടാക്കിയ ആ ടെറക്കോട്ടയ്ക്ക്‌ എന്റെ മുഖമായിരിക്കും.. അതിന്റെ കഴുത്തിലൊരു കറുത്ത ശംഖും അതിലൊരു വെളുത്ത വരയുമുണ്ടാകും”
അയാള്‍ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന്‌ വരുത്തി. എങ്കിലും ഓര്‍മ്മകളുടെ ചിത്രക്കൂടത്തില്‍ അയാളോര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു ടെറക്കോട്ടയില്‍ പണിതത്‌ നതാലിയയുടെ മുഖമായിരുന്നൊ? കാതില്‍ നിറയെ ജ്യോതിഷിയുടെ മന്ത്രങ്ങളും നതാലിയയുടേ ശബ്ദവും പിന്നെ ആ ശംഖും മാത്രം.
രാവിലെ തന്നെ ജ്യോതിഷിയെ കാണണം പൂജിക്കാന്‍ കൊടുത്ത ശംഖ് തിരികെ വാങ്ങണം. ജനന മരണങ്ങളുടെ വൃത്തത്തില്‍ അകപ്പെട്ടു പോയ ഏതോ ഒരു ആത്മാവിനെ രക്ഷിക്കണം.
" നതാലിയ നീ അത് കഴിത്തിലിടുകയൊന്നും വേണ്ട വെറുതെ ഷോക്കേസിലങ്ങാനും വച്ചാല്‍ മതി..
"വേണ്ട അത് ഇന്ന്‌ തന്നെ എനിക്ക് കഴുത്തിലണിയണം.
പെട്ടെന്ന് കടലിലെക്ക് തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ സമീപത്തേക്ക്‌ എന്തോ ഒരു മൂളീച്ച പോലെ വന്ന് പൊട്ടിച്ചിതറിയതു പോലെ തോന്നി.
ഒരു മഞ്ഞു കണമായിരുന്നോ... അല്ല.. അതിന്റെ പുറം തോടില്‍ പൊട്ടു പോലൊരു ഒരു വരയുണ്ടായിരുന്നു. വെളുത്ത തെളിവുള്ള ഒരു വര!!!
കറുത്ത ശംഖായിരുന്നു അത്.
ചിതറിയ വെള്ളത്തുള്ളീകള്‍ക്കൊപ്പം ഒരു നിമിഷം മറഞ്ഞില്ലതായി. ഇരുട്ടിലൂടെ നതാലിയ ഓടാന്‍ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്ക് പാറക്കല്ലുകളില്‍ തട്ടി അവള്‍ വീണുരുണ്ടു. ഒരു കൊടുങ്കാറ്റു പോലെ അവള്‍ കുടിലിനു മുമ്പില്‍ നിന്നു
എന്റെ ശംഖ് ? "
നതാലിയ സങ്കടവും ജിജ്ഞാസയും കലര്‍ന്ന്‌ കിതപ്പോടെ ചോദിച്ചു. "ക്ഷമിക്കണം ജ്യോതിഷി പ്രയാസപ്പെട്ടു തുടര്‍ന്നു. വൈകുന്നേരം അവസാനത്തെ പൂജയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ണടച്ച്‌ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍.. ഒരു പക്ഷി ആ ശംഖെടുത്ത്‌ പറന്നു പോയി. എത്ര ഓടിയിട്ടും എനിക്കത്‌ കിട്ടിയില്ല..
അയാള്‍ കരച്ചിലിന്‍റെ വക്കിലായിരുന്നു. ബാക്കി കേള്‍ക്കാനാവാതെ ശരീരമാകെ ചുവപ്പ്‌ രക്തം വാര്‍ന്നിറങ്ങും പോലെ നതാലിയക്ക്‌ തോന്നി. കഴുത്തില്‍ ഇറുകി കിടക്കുന്ന മാലയുടെ അറ്റം പൊട്ടിയടരുന്നു.
ഓര്‍മ്മകളുടെ അടിയൊഴുക്കില്‍.. നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കരിക്കട്ടപോലെ കറുത്ത്‌ കറുത്ത്‌ വന്നു. മുന്നില്‍ ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്ന്‌ അവള്‍ എട്ടുകള്ളികള്‍ വരച്ച്‌ ഏതോ സൂക്തങ്ങള്‍ ചൊല്ലാനാരംഭിച്ചു.
രാശി ചക്രങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ പ്രജ്ഞയുടെ ചിറകടി പോലെ അവളുടേ കണ്ണൂകളിലൊരു തിളക്കം മിന്നിത്തുടങ്ങി. പിന്നെയവള്‍ അവിടെ ഇരുന്നില്ല.
പണി തീര്‍ത്ത്‌ വച്ച ടെന്റിനരികിലേക്ക്‌ ഒരു ഭ്രാന്തിയേ പോലെ അവള്‍ ഓടി. ടെറാക്കോട്ട ശില്‍പത്തിന്റെ കഴുത്തിലപ്പോള്‍ തിളങ്ങുന്ന വെളുത്ത വരയുള്ള കറുത്ത ശംഖ് അവളെയും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
38 comments:
പ്രണയ ദിനത്തില്‍ ഒരു കഥ: എല്ലാവര്‍ക്കുമായി.
സ്വീകരിച്ചാലും.
"രാജ് എന്ന് നീട്ടി വിളിക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ സാമീപ്യം ..സമീപത്തെവിടെയോ ഒരു മാമ്പഴം പഴുത്ത്‌ നില്‍ക്കും പോലൊരു മണം. സുഗതമായ ഒരു കാറ്റ്‌......എന്റെ നീല നോട്ടങ്ങളില്‍ നതാലിയ അസ്വസ്ഥത പ്രകടിപ്പിക്കാറൊന്നുമില്ല. എങ്കിലും കൈത്തണ്ടയില്‍ വിരലമര്‍ത്തിക്കൊണ്ടവള്‍ പറയും
" നിന്റെ കണ്ണീലൊരു നീല തിമിംഗലം കൈകാലിട്ടടിക്കുന്നു.”
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം
ഇരിങ്ങല്‍
കൊറേ കാലമായി ങ്ങളെ ഒന്ന് കൈയില്‍ കിട്ടാന്‍ ഞാന്‍ കളിക്കുന്നു. ഇതെങ്കിലും ഞാന്‍ വായിക്കും.
കറുത്ത ശംഖ്!!! വല്ലാത്തൊരു പേടിസ്വപ്നം പോലെ...
വിവരണത്തിന് മികവേറെ.
ഇരിങ്ങല്‍ ബായ്... നതാലിയ പെട്രോസ്കി ജീവിതത്തിന്റെ സ്വപ്നവുയും ദുരന്തവും ഊര്‍ന്നിറങ്ങിയ വെളുത്തവരയുള്ള കറുത്ത ശംഖ് പോലെ... വായനക്കാരന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഊര്‍ന്നിറങ്ങുന്ന കഥാകഥനം....
ഇഷ്ടായി... ഒത്തിരി.
വാക്കുകളുടെ ശക്തി എന്തോ അനുഭവിക്കലിന്റെ മാജിക്കിലെയ്ക്ക്‌
ഉയര്‍ന്നില്ലെ എന്ന ഒരു തോന്നാല്‍
ബാക്കിയാക്കി എനിക്ക് വായന.
ഇന്നത്തെ കണ്ടെത്തല്‍ http://boolokatimes.blogspot.com/2008/02/1.html
പച്ചയായ മനുഷ്യാ.
എന്നെകൊണ്ട് മുഴുവനും വായിപ്പിച്ചു.
ഉഗ്രന്‍
ഇരിങ്ങല്‍,
മികച്ച കഥ. ഇതെന്തുകൊണ്ട് കൂടുതല്‍ വായിയ്ക്കപ്പെടുകയും കമ‌ന്റ് ചെയ്യപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന് അത്ഭുതം തോന്നുന്നു.
നന്നായി മാഷേ. അനുഭവിപ്പിയ്ക്കുന്ന എഴുത്ത്. സത്യം!
ഒരു പക്ഷിത്തൂവല്‍ പോലെ, ഒരു ചൈനീസ്‌ ഡോളിനെ പോലെ, മാമ്പഴം പഴുത്ത്‌ നില്‍ക്കും പോലൊരു മണമുള്ള, വെളുത്ത(?) നിറമുള്ള റഷ്യന്‍ സുന്ദരി. കണ്ണുകളില്‍ ഇന്ദ്രനീല തിളക്കമുള്ളവള്‍. രാശിചക്രങ്ങളും രാഹുവും കേതുവും പിന്നെ ശനിവലയത്തെ ഉള്ളില്‍ കൊണ്ട് നടക്കുന്നവള്‍.
കവി കഥയെഴുതുകയാണ്:
അതിന്റെ കരവിരുത് ഞങ്ങള്‍ അനുഭവിച്ചറിയുന്നു. ഹൃദ്യമായ വിവരണം, രാജൂ.
ഇഷ്ടമായെന്ന് പ്രത്യേകം പറയണോ?
രാജ്, ആത്മാവിലേയ്ക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന വരികള്‍. നല്ല അടൂക്കും ചിട്ടയുമുള്ള അവതരണം. കവിതയ്ക്കു പുറമേ കഥയും വരുതിയില്‍ വരും എന്ന പ്രഖ്യാപനം ഈ കഥയില്‍ ഉണ്ട്...ഹ...ഹ..ഹ.
ഓ:ടോ: വിസ ശരിയായില്ലെ?. ശ്രീമതിയെത്തുമ്പോള്‍ കഥ വയിക്കേണ്ട!!!.ഹ...ഹ..ഹ..
നതാലിയ പെട്രോസ്കിയും വെളുത്തവരയുള്ള കറുത്ത ശംഖും മനസ്സിലേക്ക് ഊര്‍ന്നിറങ്ങുന്നു, ഇഷ്ടമായി...:)
വായിച്ചു പച്ചമനുഷ്യാ, ഈ ശംഖിന്റെ കഥ എന്നും ഓര്‍മ്മിക്കും. ഓര്‍ക്കുമ്പോഴെല്ലാം അതിനുള്ളിലടങ്ങിയ കടലിന്റെ മുഴക്കം കേള്‍ക്കും.. :)
നതാലിയയുമായി ബന്ധമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും എന്തോ ലോല മില്‍ഫ്രെഡ് ഇടയ്ക്ക് കയറി വന്നു മനസ്സില്‍.
ആ “പാലം കടക്കുവോളം“ ഒക്കെ എഴുതുന്ന സമയം കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ഓരോ നല്ല കഥകള്‍ എഴുതിയാല്‍ എന്തു സുഖമുണ്ട് വായിക്കാന്‍ ?
കഥ മനസ്സിലേയ്ക്കെത്തുന്നു. കവിതാമയമായ വരികളിലെ വായനാസുഖം ഇഷ്ടമായി.:)
കറുത്ത ശംഖ് ഒരു മായാത്ത ഓര്‍മ്മയായി നിലക്കും, ശൈലിയും വിവരണവും അതി ഗംഭീരം. ഒരു നല്ല കഥ വായിച്ചതിന്റെ ആത്മഗധം.....മനസ്സില്‍ നിന്നു , നാവില്‍ നിന്നും നേരിട്ടു വായിച്ചു കേട്ടപോലെ തന്നെ.
നതാലിയ മനസ്സില്‍ തങ്ങിനീല്‍ക്കുന്നു.. എന്നോ കാതോര്‍ത്ത് കേട്ട ശംഖിനുള്ളിലെ ഇരമ്പല്‍ പോലെ.. നന്നായി മാഷെ....
നതാലിയയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട എല്ലാ വായനക്കാര്‍ക്കും നന്ദി.
ശ്രീലാല്‍ :) ഇപ്പോള്‍ കയ്യില്‍ കിട്ടിയല്ലോ... ലോല മില്‍ഫ്രെഡ് ആരാന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല കേട്ടോ... പറഞ്ഞു തന്നാല്‍ അറിയാമായിരുന്നു.
പാലം കടക്കുവോളം എന്നുള്ളത് നമ്മുടെ എം. മുകുന്ദനെ കുറിച്ചുള്ളതാ അത് പക്ഷെ വായനക്കര്‍ക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എഴുത്തിന്‍റെ ഒരു കുഴപ്പം തന്നെ.
പ്രീയ ഉണ്ണികൃഷണന്‍:) നതാലിയയെ ഏറ്റെടുത്തതിന് നന്ദി.
ഇത്തിരി :) കുറേ ആയി നമ്മളോന്ന് കണ്ടിട്ട് അല്ലേ... സമയക്കുറവാണ്.ക്ഷമിക്കുമല്ലോ. എന്നെ വായിച്ചതില്‍ സന്തോഷവും നന്ദിയും:)
ഷെരീഖ്:) കൂട്ടുകാരാ.. നമ്മള്‍ ആദ്യമായാണ് കാണുന്നത് അല്ലേ... എന്നെ വായിച്ചുവെന്നറിയുമ്പോള്‍ സ്നേഹം മാത്രം ബാക്കി:) വീണ്ടും കാണാം എന്ന് പ്രതീ‍ക്ഷയോടെ...
ഷെര്‍ലക്ക് ഹോസം:) താങ്കള്‍ പതിവു പോലെ വേഷമാറി വന്നിരിക്കുന്നു.എങ്കിലും സത്യം വെളിപ്പെടുത്താന്‍ ഒരിക്കല്‍ ഒരാള്‍ വരും.. കാത്തിരിക്കാം..:)
വിനയന്‍:) എന്റെ നിറമല്ല കേട്ടോ പച്ച... മനസ്സില്‍ പച്ച..പൂക്കള്‍ മഞ്ഞ... സെറ്റ് മ സെറ്റ് മ സ..കേട്ടിട്ടില്ലേ....നന്ദി:)
നിഷ്കളങ്കന്‍:) നന്ദി.. താങ്കളുടേ ചോദ്യത്തിന് നിഷ്കള്‍ങ്കതയുണ്ട്.. വായനക്കാര്‍ ഏറ്റെടുക്കട്ടെ ഈ കഥ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം:)
ശശിയേട്ടാ.. ഒക്കെയുമൊരു ഭ്രാന്തന്‍റെ സ്വപ്നം..അത്രേ ഉള്ളൂ.
നന്ദൂ:) കഥ ഇഷ്ടമായെന്നറിയുന്നതില്‍ സന്തോഷം.
ശ്രീമതി മാര്‍ച്ച് അവസാനം കൂടെ പോരും:) വിസ റെഡിയായി. 21 ഫിബ്രവരി ഞാന്‍ നാട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു ഒരുമാസത്തേക്ക്.. :)
ശ്രീമതി കഥ വായിക്കില്ലെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാണ് അറിയാലോ..:)
മയൂര:) ഇവിടെ വന്നതിലും കഥ വായിച്ചതിലും സന്തോഷവും സ്നേഹവും:)
വേണുവേട്ടാ..:) വാക്കുകള്‍ക്കും വായനയ്ക്കും നന്ദി:)
സപ്ന:) ഇവിടെ വന്ന് വായിച്ച് ധന്യമാക്കിയിരിക്കുന്നു. സ്നേഹം മാത്രം:)
ആരിഫ് ജീ:) തിരക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ സമയമെടുത്ത് കഥ വായിച്ചതില്‍ എന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണെന്നറിയാം . ഇഷ്ടപ്പെട്ടെന്നറിയുമ്പോള്‍ സന്തോഷം..
സ്നേഹപുര്‍വ്വം
ഇരിങ്ങല്‍
ഇരിങ്ങല്‍ജീ, ലോല മില്‍ഫ്രെഡ് പത്മരാജ്നറെ ഒരു കഥയിലെ നായികയാണ്. ‘ലോല മില്‍ഫ്രെഡ് എന്ന അമേരിക്കന്‍ പെണ്‍കിടാവ്’ എന്നാണ് ആ കഥയുടെ പേര്. മലയാളത്തില്‍ ഞാന്‍ വായിച്ച(അത്രയ്ക്കൊന്നും വായിച്ചിട്ടും ഇല്ല. എന്നാലും.. ) ഏറ്റവും നല്ല പ്രണയകഥയേതെന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ അതാണെന്റെ ഉത്തരം.
പത്മരാജന്‍റെ കഥകളില്‍ ചിലത് വായിച്ചിട്ടുണ്ട് അതില്‍ ‘ലോല മില്‍ഫ്രെഡ് എന്ന അമേരിക്കന്‍ പെണ്‍കിടാവ്’ വായിച്ചു വോ എന്ന് ഓര്‍മ്മയില്ല. എന്തായാലും പുസ്തകം കിട്ടുമ്പോള്‍ ഒന്നു വായിക്കും. നന്ദി. ശ്രീലാല്‍. ഇതാണ് ബ്ലോഗിനാവശ്യവും പരസ്പരം പങ്കുവയ്ക്കല്‍. പലപ്പോഴും ഇത് നടക്കുന്നില്ല.
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം
ഇരിങ്ങല്‍
പാലം കടക്കുവോളം.. അത് കഥയുടെയോ കവിതയുടെയോ ഒക്കെ പശ്ചാത്തലം അറിയാഞ്ഞാല്‍ അങ്ങനെത്തന്നെ ! എഴുതാത്തത് വായിക്കാന്‍ പറ്റാത്തത് ചിലപ്പോള്‍ വായിക്കുന്നവന്റെയും കഴിവുകേടാകാം..
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് വനിതയില്‍ വന്നതാണാ കഥ. അപ്പോള്‍ വായിച്ചതാണ്. ഒന്നുകൂടി വായിക്കാന്‍ കിട്ടുമോ എവിടെയെങ്കിലും എന്ന് ഞാന്‍ കുറച്ചായി നോക്കുന്നു. മലയളത്തിലെ തിരഞ്ഞെടുത്ത പ്രണയകഥകള്‍ എന്ന പേരില്‍ ഒരു പുസ്തകം മള്‍ബറിയോ മറ്റോ ഒരിക്കല്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നു എന്നു തോന്നു. അതില്‍ ഈ കഥ അച്ചടിച്ചു വന്നിരുന്നോ എന്നു സംശയമുണ്ട്. ആ കഥയിലെ അവസാന വരികള്‍ എനിക്കോര്‍മ്മയുണ്ട്. “ചും‌ബിച്ച ചുണ്ടുകള്‍ക്ക് വിടതരിക. നീ മരിച്ചുവെന്നു ഞാനും ഞാന്‍ മരിച്ചു വെന്നു നീയും കരുതിക്കൊള്‍ക”
ശില്പി ആളു കൊള്ളാമല്ലൊ. കളിമണ്ണു കൊണ്ടുള്ള ശില്‍പ്പങ്ങളുണ്ടാക്കാന്‍ ഉളിയും മഴുവും ഉപയോഗിക്കുന്നു..വല്ലാത്ത കണ്ടുപിടുത്തം തന്നെ.. ഈ സുന്ദരികളായ പെണ്ണുങ്ങള്‍ എല്ലാം പ്രേം നസീറിന്റെ കൊച്ചു നായികമാര്‍ തേടി വരുന്നതു പോലെ ഇരിങ്ങലിനെ തേടി വരുന്നതെന്തു കൊണ്ട്??
വെറും കാണിച്ചു കൂട്ടല്‍.. ഉള്ളകം പൊള്ള..
ഇതിനെ ഒരു നാട്ട്യം എന്നേ വിളിക്കാവു..കഥ എന്ന് വിളിക്കാന്‍ പറ്റില്ല
അനോണികുഞ്ഞേ... താനേത് കോത്താഴത്തുകാരനായാലും എനിക്ക് ഒരു ...ഇല്ല..
താങ്കള്‍ ഇതുവരെ ടെറാക്കോട്ട ഉണ്ടാക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? എങ്കില്‍ അത് ഉണ്ടാക്കാനാറിയവുന്നവനാ ഈ എഴുതിയവന്‍ എന്ന് ആദ്യം അറിഞ്ഞു കൊള്ളുക.
കഥയില്‍ ഉള്‍ക്കനമില്ല എന്നുള്ളത് താങ്കളുടെ വായന അതിനെ കൂടുതല്‍ ഉള്‍ക്കനമുള്ളതാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാം. അല്ലാതെ അബദ്ധജഡിലമായ ഭാഷണങ്ങള്‍ മതിയാക്കൂ.
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം
ഇരിങ്ങല്‍
നതാലിയ - റഷ്യക്കാരി, ഒന്നുകൂടി വിശദമാക്കിയാല്‍ ലെനിന്റെ നാട്ടുകാരി,പുറത്തു നിന്നു നോക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഒരു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്. റഷ്യയില്‍ കമ്മ്യൂണിസത്തിനു സംഭവിക്കാന്‍ പാടില്ലാത്തതായിരുന്നു സംഭവിച്ചത്. ഗോര്‍ബിയും, യെല്‍‌സ്റ്റിനും യാങ്കികളുടെ ഇംഗിതം അനായാസം നടത്തിക്കൊടുത്തു.
അഭ്യസ്തവിദ്യരായ ചിന്തിക്കാന്‍ കഴിവുള്ള നതാലിയമാര്‍ക്ക് വാനശാസ്ത്ര പ്രബന്ധങ്ങളവതരിപ്പിക്കുവാന്‍ അമേരിക്കയിലേക്കു പോവുകയല്ലാതെ
വേറെ വഴിയില്ല. പക്ഷേ വന്നെത്തിപ്പെട്ടതോ എന്തിനേയും ആഘോഷമാക്കി മാറ്റാനുള്ള ആര്‍ത്തിയുമായി നില്‍ക്കുന്ന ഇന്ത്യയുടെ കവാടത്തില്‍.
ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തില്‍ നിന്ന് ജ്യോതിഷ്യത്തിലേക്കുള്ള വഴി ഒരു തകര്‍ച്ചയുടേതു തന്നെ. കമ്മ്യൂണിസവും, ജ്യോതിഷവും കെട്ടുപിണഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നമ്മുടെ ഊടുവഴികളിലൂടെ മണ്ണിന്റെ പച്ചമണമുള്ള ടെറാക്കോട്ടയിലേക്കും, ശില്‍പ്പിയിലേക്കും സ്വന്തം അസ്തിത്വം തേടിത്തന്നെയായിരുന്നില്ലേ അവളുടെ യാത്രകള്‍. അതവളെ കൊണ്ടു ചെന്നെത്തിക്കുന്നത് നഷ്ടപ്പെട്ട സ്വന്തം പിതൃക്കളുടെ അടയാളം പേറുന്നതെന്ന് അവള്‍ വിശ്വസിക്കന്‍ തുടങ്ങിയ ഒരു
ശംഖ് (മരിച്ചുപോയവരുടെ ഓര്‍മ്മ), മാറിലേന്തി നില്‍ക്കുന്ന ടെറാക്കോട്ട ശില്‍പ്പത്തിലേക്കും.
ഒരു തുടം വോഡ്‌കയ്ക്കു വേണ്ടി വില്‍പ്പനച്ചരക്കാകേണ്ടി വന്ന സോഷ്യലിസവും, അതിന്റെ
മഞ്ഞിടിച്ചിലില്‍ ഒരു തുള്ളി
വോഡ്ക പോലും (റഷ്യക്കാരനു വോഡ്ക ഒരു മദ്യം മാത്രമല്ല കൊടും ശൈത്യത്തോടു പോരാടാനുള്ള ഊര്‍ജ്ജം കൂടിയാണെന്നോര്‍ക്കുക)
കിട്ടാതെ മരിച്ചമര്‍ന്നു പോകുന്ന രക്ഷിതാക്കളും - റഷ്യന്‍ അവസ്ഥയുടെ ഭീതിദമായ പ്രതിരൂപങ്ങളായനുഭവപ്പെടുത്താന്‍ ഇരിങ്ങലിനു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഒപ്പം ഇന്ത്യന്‍ യുവത്വം ഇന്നു ചെന്നെത്തി നില്‍ക്കുന്ന കിരാതത്തിന്റെ ബീഭത്സതയെയും പരിമിതമായ വാക്കുകളിലൂടെ ശക്തമായി വരച്ചുകാണിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. റഷ്യയില്‍ നിന്നും ഇന്ത്യയിലേക്കും, ഡല്‍ഹിയിലുള്ള ഇന്ത്യാഗേറ്റില്‍ നിന്നും,
രവി വര്‍മ്മ ആര്ട്ട് ഗ്യാലറിയില്‍ നിന്നും, മുംബായിലുള്ള കൊളാബയിലേക്കും, ക്രാഫോര്‍ഡു മാര്‍ക്കറ്റിലേക്കും, ഗണപതിയുടെ പടവുമായിരിക്കുന്ന ജ്യോതിഷി (മറാഠികളുടെ ഇഷ്ടദൈവമാണ് ഗണപതി)യിലേക്കും കഥയിലെ സ്ഥല സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ കെട്ടുപിണഞ്ഞു കിടക്കുന്നതു പോലെത്തന്നെ ഒരുപാട് പരസ്പരവിരുദ്ധമായ സംഭവങ്ങള്‍ പരസ്പരപൂരകങ്ങളായി വര്‍ത്തിക്കുന്ന മായികമായ ഒരനുഭവം ഈ കഥ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. എടുത്തുപറയാനായി ഒട്ടനവധി കാര്യങ്ങളുള്ള ഈ കഥ ഒന്നില്‍ക്കൂടുതല്‍ വായന ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഓരോ വായനയും നമ്മെ പുതിയൊരു അനുഭൂതി തലത്തിലേക്കുയര്‍ത്തുമെന്നതിനു സംശയമില്ല.
ഇത് ഞാന്‍ വായിച്ചത്. കഥാകൃത്ത് വിഭാവനം ചെയ്തതായിരിക്കണമെന്നില്ല. നിങ്ങള്‍ക്കുമാകാം ഇത്തിരി മനസ്സിരുത്തിയുള്ള വായനകള്‍. ബ്ലോഗില്‍ ലാളിത്യമാര്‍ന്നതു മാത്രം കൊത്തിയെടുത്തു പറന്നു നടക്കുന്ന പക്ഷികള്‍ മാത്രമാണു നമ്മള്‍ എന്നതും, സമയപരിധിയുടെ കൂടുകളിലാണ് വാസമെന്നതും അറിയാഞ്ഞല്ല, എങ്കിലും തിരക്കില്‍ ഇത്തിരി നേരം വല്ലപ്പോഴും ഒന്നിരുന്നിട്ടു പോകാന്‍ കൂടി സമയം കാണണമെന്ന് വിനീതമായൊരഭ്യര്‍ത്ഥനയായിതു കാണുമെന്നു കരുതുന്നു.ബ്ലോഗിങ്ങിനെ ഗൌരവമായിക്കാണുന്ന ഇരിങ്ങലിനെപ്പോലുള്ള അനവധി
പേരുടെ രചനകളെ മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ ഈ ശീലം സഹായിക്കുമാറാകട്ടെ.
സ്നേഹത്തോടെ
പച്ച
ഇരിങ്ങലേ..കഥ വായിച്ചു. വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
മോഹന്‍ ചേട്ടാ.. നന്ദി.. വായനയ്ക്കും വായനാരസം പങ്കുവച്ചതിനും. കഥാകാരന്‍ എന്ത് ആലോചിച്ചു എന്നോ എന്ത് ഭാവനയില്‍ കണ്ടെന്നോ വായനക്കാരന് നോക്കേണ്ടെന്നു തന്നെയാണ് എന്‍ റെ പക്ഷം. വായനക്കാരന് അവന്‍ റേതായ രീതിയില്‍ വായിക്കാം. വിലയിരുത്താം. അതു കൊണ്ട് തന്നെ ഞാന്‍ താങ്കളുടെ പക്ഷത്താണ്!!!
കുഴൂര്‍ ജീ.. ഇതെന്താ.. ഞാന്‍ പഴുത്തതെന്ന് പറഞ്ഞോ... പച്ച....? അര്‍ത്ഥമെന്താണെന്ന് ഈയുള്ളവന് മനസ്സിലായില്ല.
സാരംഗി..ഇവിടെ ഒരു പക്ഷെ ആദ്യമായിരിക്കും എന്നു തന്നെ ഞാന്‍ കരുതുന്നു. സന്ദര്‍ശനത്തിന് നന്ദി. കഥ വായിച്ച് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും നന്ദിയും സ്നേഹവും...
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം
ഇരിങ്ങല്‍
വായിച്ചു,നന്നായി ക്രാഫ്റ്റ് ചെയ്ത നല്ല കഥ.
പ്രിന്റ് മീഡിയയെ വെല്ലുന്ന കഥ ഇരിങ്ങല്‍..അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇതിന്റെ പ്രിന്റ് എടുത്തു..
കഥ വളരെ നന്നായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. അഭിനന്ദനങ്ങള്‍. ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച്, ജ്യോതിഷത്തിന്റെ (അന്ധ?)വിശ്വാസങ്ങളിലേയ്ക്ക് എത്തിനില്‍ക്കുന്ന നതാലിയായുടെ മനസ്സിലെ confusions
വിവരിച്ചത് ഏറെ നന്നായി.
ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി അഭിനന്ദനങ്ങള്‍.
ഇരിങ്ങല്‍, സുഖമുള്ള വായന, ഒരു കവിത പോലെ.
നമുക്കുചുറ്റും പ്രപഞ്ചസത്യം നിറഞുനില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഒരു നുണക്കഥ പറയുന്നതും നതാലിയയെപ്പോലെ കേട്ടിരിക്കുന്നതും ഒരു സുഖമല്ലേ?
ശംഖുകളെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ വീക്ഷണം പാടെ മാറി.
nalla kathakal vaaynakkaarkk nalkunnathil santhosham
ഒരു പാട്‌ കാലമായി.. നല്ല കഥ വായിച്ചിട്ട്‌. നന്ദി... നല്ല സുഖമുള്ള വായന
നല്ല കഥ രാജ്.
“തിളങ്ങുന്ന ചട്ടയുള്ള പുസ്തകമല്ലല്ലോ സോഷിലിസം.“
കഥയേക്കാള്‍ മനോഹരം നതാലിയ പെട്രോസ്കിയാണ്..!
അപ്പോള്‍ ഇന്ത്യന്‍ ജ്യോതിഷത്തിനും പ്രസക്തിയുണ്ട്.
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Webcam, I hope you enjoy. The address is http://webcam-brasil.blogspot.com. A hug.
ഈ വര്‍ഷത്തെ സഹൃദയ പടിയത്ത് (സലഫി ടൈംസ് ) അവാര്‍ഡുകള്‍ പ്രഖ്യാപിച്ചു. ശ്രവ്യമാധ്യമ രംഗത്തെ മികച്ച വാര്‍ത്താ അവതാരകനായി ഏഷ്യാനെറ്റ് ദുബായ് ബ്യൂറോയിലെ സീനിയര്‍ സബ് എഡിറ്ററും വാര്‍ത്താ അവതാരകനുമായ
കുഴൂര്‍ വില്‍സന്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.
അര്‍ഹത ഇല്ലാത്ത അവാര്‍ഡ് , ഇവര്‍ ഈ അവാര്‍ഡിന്റെ വില കളയുമോ..?
ഓ, ആ ഭരണങ്ങാനം യാത്ര....
ആ യാത്രയില്‍ വാനിനകത്ത് എന്ത് സംഭവിച്ചു?
http://maramaakri.blogspot.com/2008/03/blog-post_30.html
ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായ കഥ.
നല്ല തീം, നല്ല വാക്കുകള്‍, ഇനിയും എഴുതൂ...
ഇഷ്ടമായി.
Post a Comment